De eigenaars wilden een grotere keuken en eigenlijk ook een carport. En liefst ook nog een paar parkeerplaatsen extra. Drie eenvoudige betonvolumes volstonden om de woning volledig te herconfigureren, inclusief de directe omgeving van de voorgevel.
Deze oude hoeve heeft royale volumes te bieden, maar de keuken lag een beetje centraal tussen de overige ruimtes gewrongen, erg klein én donker. Door die ligging was vergroten of uitbreiden ook geen haalbare optie. Daarom werd beslist een nieuw volume te creëren tegen de voorgevel, in het verlengde van de eetkamer, waar veel vrije ruimte was om er een keuken te installeren. “We konden ons beperken tot gewoon een extra volume, maar wij suggereerden een globaler project, namelijk door iets te doen op basis van de scheidingslijn met de buren: het rijtje sparren vervangen door een muur in beton, in het verlengde van de living. Door het volume voor de nieuwe keuken eraan vast te koppelen en het geheel te overdekken met een plat dak, kon tegelijk ook een terras in hout aangelegd worden, met een carport in het verlengde hiervan, én een dichte garage in hetzelfde vlak als de keuken. En omdat er bij de voorgevel, naast de nieuwe keuken, nog een grote ongebruikte ruimte overbleef, kon daar nog externe parkeergelegenheid en een klein tweede terras aangelegd worden”, verduidelijkt Pascal Rahier die namens het bureau LRArchitectes instond voor het project.
Keuze voor coherentie
Op zichzelf beschouwd is dit een project van voor de hand liggende eenvoud: drie muren in beton (scheidingsmuur, carport en garage) met een dak plaaterop… En toch wordt hierdoor heel de woning met haar directe omgeving geherconfigureerd en als het ware herschapen. Vermits er achteraan in het perceel geen enkele ‘confrontatie’ is, en vermits de scheiding wordt weggemoffeld met de betonnen muur, kon de keuken aan weerszijden volledig worden beglaasd, wat ook een visueel contact tussen keuken en woonkamer oplevert. De keuze voor beton viel op voorstel van de architect. “Wij werken graag met beton omdat dit qua harmonie meestal perfect aansluit op andere materialen. In dit geval krijgt het project duidelijk iets eigentijds én een chromatische coherentie (want de kleur van het beton sluit goed aan bij die van natuursteen) én uniformiteit in materiaal: muren en plafond vormen één geheel met de vloer die werd betegeld in een imitatie van polierbeton. Achteraan in het perceel dachten wij omgekeerd veeleer aan een heg als begrenzing voor het minerale en om de scheiding te benadrukken tussen de parkeerplaatsen en het terras. De eigenaars wilden zich echter liever niet te veel onderhoudswerk op de nek halen.” Voor beton waren ze dan weer meteen te vinden. “Dat was niet evident, want hiervoor was een complexere logistiek vereist… Het beton heeft onmiskenbaar een esthetische meerwaarde en architecturale coherentie toegevoegd aan het project. En dan hebben we het nog niet gehad over zijn duurzaamheid, waar geen ander materiaal aan kan tippen.”
